Sopockie Konsekwencje Teatralne - "Kobiety w oblężeniu"

O spektaklu:

W pierwszym akcie Faustyna Baran opowie o oblężeniu, głodzie i sile przetrwania za pomocą ciasta na chleb. Wojna z perspektywy kobiety to przede wszystkim głód. Dla niej, dla żony, dla matki zamkniętej w najstraszniejszym oblężeniu, Wojna to rosnąca pustka, nicość, która zabiera wszystko, nawet miłość. Najpierw do zwierząt, potem do innych ludzi i własnej rodziny. Głód w monodramie Faustyny Baran staje się codziennością, zjawiskiem, które zaczyna być oswajane, organizowane, racjonowane, ale nie daje się kontrolować. W tym strasznym świecie bohaterka i jej dziecko przetrwają jako nieliczni, ale czy ocaleją? Co zostawią następnym pokoleniom?

Natomiast Historia Poli Nireńskiej to opowieść o urodzonej w Warszawie żydowskiej artystce, która tańczyła w czasach totalitaryzmu w Niemczech, Austrii i Włoszech. O kobiecie, która w przedwojennej Polsce doświadczyła antysemityzmu, niemal całą rodzinę straciła w Zagładzie, a po wojnie poślubiła Jana Karskiego, Sprawiedliwego wśród Narodów Świata. O upartym pokonywaniu kolejnych barier na drodze do wolności i niezależności. Spektakl zadaje pytanie: czy dla dzisiejszego pokolenia istnieje ryzyko powtórzenia historii w stosunku do tych którzy są „inni"? Jak walczyła o własną tożsamość młoda kobieta 100 lat temu, a jak robi to obecne pokolenie?

Scenariusz Anny Maśki na motywach tekstów: 

Jeleny Koczyny, Olgi Bergholc, Lidii Ginzburg ze zbioru ,,Oblężone", tłum. Agnieszka Kryt, Elwira Milewska- Zonn oraz tekstów z książki "Leningrad" Anny Reid w tłumaczeniu Wojciecha Tyszki oraz „Tancerka i zagłada – historia Poli Nireńskiej” Weroniki Kostyrko 

Choreografia – Karolina Słonka

Muzyka:  aranżacje muzyczne – Anna Maśka - z wykorzystaniem fragmentów utworów Witolda Lutosławskiego, Simona Marchetere, Josefine Baker „La conga”

O Festiwalu: 

Sopockie Konsekwencje Teatralne to wybór najciekawszych małych form teatralnych z całej Polski, które ze względu na swe walory artystyczne zapisują się na trwałe w historii polskiego teatru. Prezentowane są one trójmiejskiej publiczności w Teatrze BOTO w Sopocie. Główną ideą przyświecającą festiwalowi jest prezentacja różnorodnych stylistyk i języków teatralnej wypowiedzi. W ramach każdego spotkania odbywa się prezentacja małoobsadowego spektaklu (1-4 aktorów) oraz dyskusja pozwalająca na spotkanie publiczności z twórcami.